Rib and Sea

Καθώς δεν κοιμήθηκα καθόλου απόψε στον Πλατανιά, εξ αιτίας της είδησης για την αιώνια κατάδυση του καπετάν Σταύρου Βαλσαμίδη, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ολόκληρη τη διαδικασία του ξυπνήματος του βασιλιά και να την απαθανατίσω.

Είναι τελικώς αυτό που συνηθίζω να λέω : Πως η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά λευκά και μαύρα τετραγωνάκια. Ευτυχισμένες και δυστυχισμένες στιγμές που, ευτυχώς, εναλλάσσονται. Μια αρμονία των αντιθέσεων που μόνο η Ζωή και η Φύση μπορούν να χαρίσουν...

Η ψυχή του καπετάν Σταύρου μου έστειλε σήμερα μια αξέχαστη ανατολή, ένα αξέχαστο φιλί από τον υγρό του τάφο...

Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο καταπέλτης του πλοίου της γραμμής ακουμπάει βαριά στον τσιμεντένιο μώλο του Φρυδιού (*), ενώ οι κάβοι προσπαθούν απεγνωσμένα, σε πείσμα του Μαίστρου που λυσσά, να κρατήσουν το βαρύ φορτίο σε απόσταση αναπνοής, μέχρις ότου οι επισκέπτες του καλοκαιριού πατήσουν με ασφάλεια στο χώμα της μικρής αγαπημένης πατρίδας. Ενα ολόκληρο καραβάνι από ανθρώπους, που ανταλλάσσουν φιλιά και πνίγονται στις αγκαλιές φίλων και συγγενών, μαζί με μηχανές, τρακτέρ και αυτοκίνητα, χάνεται στα στενά σοκάκια της Μπούκας και, λίγο αργότερα, του Αρβανιτοχωρίου, της Αγ. Μαρίνας, της Παναγίας και του Πολιού.

Μια φωτεινή πέτρα ριγμένη στη θάλασσα η Κάσος, που φωτίζεται, θαρρείς, περισσότερο τις παραμονές της μεγάλης γιορτής. Τότε που όλα τα ξενιτεμένα πουλιά της επιστρέφουν, υπακούοντας σ’ένα σιωπηρό κάλεσμα. Τότε που η Παναγιά φορεί τα καλά της, λίγες μόλις εκατοντάδες μέτρα πάνω από τον Εμπορειό, το παλιό λιμάνι του νησιού. Τούτη η γιορτή δεν μοιάζει με καμμιά άλλη. Ούτε στον παλμό, ούτε στην κατάνυξη, ούτε στη διάρκεια, ούτε στο γλέντι, στο φαγοπότι και τον χορό. Μια παράδοση που διατηρείται αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου, χάρις στο παράδειγμα των παλαιών και τη διάθεση των νεοτέρων να πάρουν τη σκυτάλη και να συνεχίσουν. Ζει πολλές από τις παραδόσεις του αυτός ο μικρός ξεχασμένος βράχος, που λούζεται στο φως, τον αέρα και την άχνη του Καρπάθιου, αλλά η γιορτή της Παναγιάς τον Δεκαπενταύγουστο δεν έχει όμοιό της σ’ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.

Του Κώστα Ζωγραφόπουλου http://dragasia.blogspot.gr/2013/07/blog-post_31.html#comment-form

Τον τελευταίο καιρό ψάχνω και αλιεύω μέσα από την κοινωνική πραγματικότητα, στοιχεία ανθρώπινων συμπεριφορών που ευθύνονται για -την πρωτίστως- Ηθική κρίση του αποτυχημένου πολιτισμού μας. Με απασχόλησε πολύ το ότι οι ίδιοι άνθρωποι που βασανίζονται από τις επιλογές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των ντόπιων συνεργατών του, που δεν είναι άλλοι από το Πολιτικό κατεστημένο, ανεξαρτήτως κομματικών θυρεών, ενώ δυσανασχετούν και τους καθυβρίζουν, εν τούτοις συνεχίζουν να εξυπηρετούν τις εντολές τους συμπεριφερόμενοι με την εργασία τους ως δήμιοι ενάντια στους συνανθρώπους τους. Δεν θα μπορούσε αυτή η παρατήρηση σε τούτο που συμβαίνει να είναι τίποτε άλλο παρά μια καθαρή σχιζοφρένεια. Όμως πάντοτε στην ιστορία, με αυτή τη αρρωστημένη λογική μπορούσαν οι λίγοι να χειραγωγούν τους πολλούς.

Διαβάσαμε στην εφημερίδα "Αντιφωνητής" της Θράκης :

Παραθέτω κατωτέρω δύο πρόσφατα χαρακτηριστικά δημοσιεύματα από τόν (πιό) κατεστημένο Τύπο καί σχολιάζω κατόπιν. Τό πρώτο είναι από τό «Βήμα» (30/6/13) καί αφορά τόν τραπεζίτη πού χρηματοδότησε -παράνομα;- ο Βενιζέλος, τό δεύτερο είναι από τό «Έθνος» καί αφορά λαμόγια από τό περιβάλλον των Παπανδρέου.

Πρώτη ιστορία:

Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης είχε αγοράσει καρτοτηλέφωνο σε όνομα αλλοδαπού από το Μπαγκλαντές και επικοινωνούσε με τους δράστες της επίθεσης (τον Ιούνιο του 2012) με δέμα - βόμβα εναντίον επιχειρηματία που ήταν παλαιά συνεργάτης του στην εταιρεία Alapis! Μάλιστα, σύμφωνα με τις καταγραφές της ΕΛ.ΑΣ, ο ίδιος ο 41χρονος επιχειρηματίας ήταν κοντά στο σημείο που έγινε η εγκληματική επίθεση και έδινε εντολές. Επιπλέον,σε υποκλαπείσες συνομιλίες, ο ήδη προφυλακισμένος κ. Λαυρεντιάδης φέρεται να έδινε εντολές σε συνεργάτες του στη Σιγκαπούρη και στην Ελβετία, προκειμένου να ιδρύσουν off shore εταιρείες στο Χονγκ Κονγκ και να αγοράζει ακίνητα στο Μπαλί. Και όπως λένε δικαστικές πηγές «ίσως σε αυτές τις τηλεφωνικές συνομιλίες, για την υπόθεση της βόμβας, πιθανόν κρύβεται το μυστικό της υπόθεσης των 500 εκ ευρώ της τράπεζας Protonbank».