Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η συμμετοχή στα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις της ακριτικής Ελλάδας αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, επιστροφή στο όμορφο και ρομαντικό παρελθόν, επιστροφή και προσκύνημα στις ρίζες μας. Εκεί τριγυρνάμε συνήθως. Στην ακριτική Ελλάδα, στα απομακρυσμένα και ξεχασμένα χωριά και νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους. Εκεί όπου συνεχίζει να πάλλεται η καρδιά αυτής της χώρας, παρά τις επίμονες προσπάθειες επίορκων καλαμοκαβαλλάρηδων πολιτικών να την κάνουν να σταματήσει. Παρά την αδιαφορία και την επιμονή τους να την αποκαλούν "άγονη γραμμή" προκειμένου να βάλουν χέρι στις επιδοτήσεις των πλοίων και να την εκποιήσουν αργότερα στο παζάρι των ξένων. Ξεχωριστή συνεπώς εμπειρία να περάσει κανείς τις ημέρες του Πάσχα μακριά από την θορυβώδη, αφιλόξενη και απρόσωπη πια Αθήνα. Και πολύ πιο ξεχωριστή να τις περάσει στη "Μάνη" της Καρπάθου. Την Όλυμπο. Είχαμε επισκεφτεί πολλές φορές το μοναδικό αυτό ορεινό χωριό της Καρπάθου, ποτέ όμως το Πάσχα.
Κείμενο - Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Ένας βράχος στη μέση του Αιγαίου, η Κίναρος, και πάνω του δύο ψυχές. Ο Μικές και η σύζυγός του Ειρήνη, συνεχιστές μιας οικογενειακής παράδοσης, θαρρείς, που θέλει στη βραχονησίδα να κατοικεί μονίμως η οικογένεια των Θηραίων. Είχα γνωρίσει για πρώτη φορά το ζευγάρι των ηλικιωμένων γονιών της Ειρήνης, τον Γιώργο και την Ακαθή Θηραίου, γύρω στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τότε που περιπλανιόμασταν με φουσκωτά σκάφη, σε όλα τα μήκη και πλάτη του Αιγαίου, αναζητώντας πότε κάποιο ψαρότοπο και πότε λίγη περιπέτεια.
Ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος ταξίδευσε τον Μάϊο του 2007 με camper στην Αμοργό και απαθανάτισε με την κάμερά του τις ομορφιές του Κυκλαδίτικου νησιού.
Θυμάμαι ακόμη με νοσταλγία εκείνο το ταξίδι μας στην Αμοργό, τον Μάϊο του 2007, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της τηλεοπτικής εκπομπής μου με τίτλο "Σε φόντο γαλάζιο". Τότε που, με έκπτωση 50% από την "Blue Star Ferries" στα εισιτήρια του αυτοκινούμενου και του μικρού φουσκωτού μας, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τον Μικέ και την Ειρήνη στην Κίναρο, αποπλέοντας απ' την Αιγιάλη με το "Olympic" 3,80 του Στεφανίδη. Είχαμε περάσει αρκετές φορές μέχρι τότε από την Αμοργό, όλες εν πλω, με φουσκωτό σκάφος προς και από τα Δωδεκάνησα. Ποτέ όμως δεν είχαμε παραμείνει περισσότερο από λίγες ώρες ώστε να μας δοθεί ο χρόνος να την γνωρίσουμε καλύτερα.
Στα πλαίσια της τηλεοπτικής εκπομπής "Σε φόντο γαλάζιο", την παραγωγή της οποίας είχα από τον Δεκέμβριο του 2006 μέχρι τον Ιούλιο του 2007, αποφασίσαμε, παραμονές Χριστουγένων του 2006, να περιπλανηθούμε στην περιοχή των Πρεσπών με το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο που είχαμε εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα, όμως, ότι το να πάει κανείς στις Πρέσπες χωρίς να πάρει μαζί και ένα, μικρό έστω, φουσκωτό σκάφος, θα ήταν σαν να πηγαίνει στην Κάσο, ας πούμε, και να μην έχει τρόπο να πάει στ' Αρμάθια. Ρυμούλκυσα λοιπόν το Olympic 3,80 του Στεφανίδη και πολύ το χαρήκαμε, τόσο στις λίμνες των Πρεσπών όσο και στη λίμνη της Καστοριάς, από όπου περάσαμε επιστρέφοντας στην Αθήνα.
Κείμενο - φωτογραφίες - βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα οικονομικά "σερνόντουσαν" αλλά εμείς αποφασίσαμε να δραπετεύσουμε το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας, προκειμένου να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινή ρουτίνα και τη μιζέρια της Αθήνας. Ανακάλεσα στη μνήμη μου την Καθαρή Δευτέρα του 1994, πριν από 18 ολόκληρα χρόνια δηλαδή (πώς πέρασαν!), τότε που αποφασίσαμε με τον εκπαιδευτή μου, τον Σάκη Φιτσώρο, να απογειωθούμε με ένα trike (μοτοαιωρόπτερο) από την Κατεχάκη και να κάνουμε τον γύρο της Αττικής, "παραβιάζοντας" όμως για λίγο και τον εναέριο χώρο της Βοιωτίας για να κάνουμε μια σύντομη στάση στις Πλαταιές. Είχαμε ακούσει για τα "Μικρά Δαίδαλα" και σκεφτήκαμε πως καθόλου δεν θα μας χάλαγε ένα ζεστό πιάτο φασολάδας μετά από το κρύο που ήταν βέβαιο πως θα "τρώγαμε" πάνω στο trike.