Rib and Sea
Ταξιδεύοντας
Στην Ήμερη Γραμβούσα και τον... τροπικό Μπάλο.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχετε πάει ποτέ στη Γραμβούσα και τον Μπάλο; Αν όχι, μην πάτε ποτέ κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, γιατί απλώς θα διαπιστώσετε ότι οι παραλίες τους δεν διαφέρουν σε τίποτε από την πλαζ της Βουλιαγμένης! Εκτός και αν δεν σας ενοχλεί το γεγονός ότι μαζί με σας θα βρίσκονται εκεί άλλοι δύο χιλιάδες τουρίστες! Μου το έλεγαν κάποιοι φίλοι Κρητικοί και δεν τους πίστευα. Είπαμε λοιπόν, με την καπετάνισσα, με την ευκαιρία της μακροχρόνιας παραμονής μας, φέτος τον Ιούλιο, στην περιοχή των Χανίων, να επισκεφτούμε τη Γραμβούσα και τον Μπάλλο και να θυμηθούμε τα καλοκαίρια εκείνα που μοιραζόμασταν τη γαλήνη και τη μοναξιά του τοπίου, παρέα με τα θαλασσοπούλια και τους λίγους ψαράδες που έδεναν τα καίκια τους στο αραξοβόλι κάτω απ' τη σκιά του κάστρου.
Νησίδα Θοδωρού. Στον αστερισμό του αιγόκερου.
Κείμενο - φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σημ. : Οι πληροφορίες για την ιστορία της νησίδας Θοδωρού ελήφθησαν από διάφορα sites του διαδικτύου και από όσα μου είπαν οι φύλακες του νησιού, Ευτύχης Κατάκης και Νίκος Καραγιάννης.
Σαράντα ημέρες μάς κράτησαν αυτό το καλοκαίρι στην αγκαλιά τους τα Χανιά. Ολόκληρο τον Ιούλιο και το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου. Όχι βεβαίως γιατί μας έπεσε ξαφνικά κάποια κληρονομιά ή κερδίσαμε τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Αποφάσισα, απλώς, μια και χρήματα στην Αθήνα δεν έβγαιναν, να συνδυάσω το τερπνόν μετά του ωφελίμου, χωρίς μάλιστα το τερπνόν να μας κοστίσει μια περιουσία, αφού η μεταφορά του camper και του ιπτάμενου στην Κρήτη, με την "Blue Star Ferries", ήταν δωρεάν, αλλά και η διανυκτέρευση και η διατροφή μας θα γινόταν στο σπιτάκι με τις ρόδες, όπως αποκαλεί το camper η εγγονή μας. Το ωφέλιμο προσδοκούσα ότι θα μεταφραζόταν σε κάποιες πτήσεις με το ιπτάμενο φουσκωτό.
Salentina Grecia - Kalos irtate!
Πολλοί από τους αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού γνωρίζετε ήδη ότι εκδίδω και δεύτερο, με τον τίτλο : http://www.camperlife.gr/ Κατ' εξοχήν θέματα της ύλης του "Camper Life" είναι τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα (campers) και κάθε τι που έχει σχέση μ' αυτά και με το camping γενικότερα. Στα άρθρα που περιλαμβάνει η ενότητα "ταξίδια", μπορείτε να διαβάσετε την πρόσφατη περιπλάνησή μας στα ελληνόφωνα χωριά της περιοχής του Salento, στο "τακούνι" της Ιταλικής "μπότας". Μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί τρεις συνέχειες, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλες, με το σχετικό βίντεο να ανεβαίνει στο τέλος. http://www.camperlife.gr/trvelm/90-salentina-grecia-kalos-irtate.htmlΑντικύθηρα. Η γοητεία της πέτρας και της μοναξιάς.
Ταξίδευσε και γράφει τις εντυπώσεις του ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν πρόλαβα να επιστρέψω απ' τη Γαύδο και να βγάλω τις λιγοστές αποσκευές μου και τον ηλεκτροκίνητο Μαξιμιλιανό απ' το 9.50 4U, και άρχισα να τα φορτώνω στο μικρότερο αδελφάκι του, το 8.50 4U. Το σκάφος, αφού θα περνούσε πρώτα απ' τα Αντικύθηρα, για το προγραμματισμένο ταξιδιωτικό, θα έπλεε στη συνέχεια προς το Λαύριο για να δώσει το παρόν στο Rib Test. Χαράς ευαγγέλια. Μετά από τόσους μήνες "ερωτικής" αποχής, τριακόσια μίλια θάλασσας ήταν αρκετά για να φορτίσουν τις μπατταρίες της ψυχής μου και να αναθερμάνουν τον παθιασμένο έρωτά μου για Κείνη...
Γαύδος. Ο Σταυρός του Νότου.
To ταξίδι του Ιωσήφ Παπαδόπουλου στην ακριτική Γαύδο με "Skipper 9.50 4U"
Μέχρι και πριν από δύο χρόνια τα ταξίδια έβγαιναν "στο φτερό". Αρκούσε και μόνο η σκέψη, ένας γρήγορος προγραμματισμός, μια σύντομη "περιπλάνηση" επί χάρτου, ο απαραίτητος έλεγχος και το φόρτωμα του φουσκωτού, φουλάρισμα του ρεζερβουάρ, και φεύγαμε! Δουλειές, κουτσά στραβά, υπήρχαν, ήταν και η τιμή της βενζίνης "λογική". Ενάμισυ λίτρο το μίλι έκαιγαν, πάνω κάτω, οι κινητήρες, αλλά το λίτρο ήταν στα 70 λεπτά. Όπερ, μεθερμηνευόμενο, έτσι για να το νοιώθω καλύτερα δηλαδή, 239 δραχμές! Τι θα μας σταματούσε λοιπόν; Το μυαλό μας; Αυτό ήταν, και είναι άλλωστε, συνεχώς φευγάτο! Οι εποχές όμως άλλαξαν και τα φουντάγια πήγαν... στις μάντρες. Εμείς κυνηγάμε τις ουρές μας, το άγχος και η ανασφάλεια για το αύριο περίσσεψαν, έγινε κι' η βενζίνη μέσα σε ένα χρόνο... ουίσκυ, επιεικώς στις 520 δρχ. το λίτρο (γιατί πιστεύω ότι κάνω καλά που δεν ξεχνάω τις δραχμές;), θέλει πολύ για να αράξει κανείς μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή;