Rib and Sea

Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Ιστορικά στοιχεία : Βικιπαίδεια.

Ξέρετε πόσες φορές συνέλαβα τον εαυτό μου να επιλέγει σαν "πρόχειρη" λύση μιας διήμερης απόδρασης το Ναύπλιο; Ουκ ολίγες. Και όπως φαίνεται, μαζί με μένα, την ίδια σκέψη κάνουν και πολλοί άλλοι "αυτοκινούμενοι" φίλοι, γιατί πώς αλλοιώς να εξηγήσει κανείς την παρουσία τόσων πολλών campers τα Σαββατοκύριακα στο parking του λιμανιού στο Ναύπλιο και στην παραλία της Καραθώνας; Και κάθε άλλο παρά "πρόχειρη" είναι η επιλογή του Ναυπλίου για να περάσει κανείς εκεί ένα διήμερο.Το Ναύπλιο είναι πράγματι μια πόλη που τα συνδυάζει όλα. Θάλασσα και βουνό, σε κοντινή απόσταση, άνετους χώρους στάθμευσης, γειτονικές κωμοπόλεις και χωριά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και, κυρίως, ιστορία και άρωμα μιας άλλη εποχής, με το Μπούρτζι, το Παλαμήδι, την κουλτούρα των καλοδιατηρημένων κτιρίων του 18ου αιώνα, τα γραφικά δρομάκια με τα καλόγουστα καταστήματα και τα... μυρωδάτα εστιατόρια που χαρίζουν αξέχαστες γαστριμαργικές απολαύσεις...

Ξημέρωνε Χριστούγεννα κι' εμείς, αφημένοι στη θαλπωρή του Granduca, κοιτούσαμε έξω απ' το παράθυρο της "σοφίτας" τα ψαροκάϊκα και τους γλάρους, που είχαν βγει παγανιά για κάποιο ξεχασμένο ψάρι. Απολαύσαμε την πρωϊνή ζεστή σοκολάτα με το τσουρέκι, ακούγοντας στο ραδιόφωνο ιταλιάνικες παρόλες και τραγούδια, φουλάρισα την δεξαμενή του camper με νερό από την κοντινή βρύση και, χωρίς άλλη καθυστέρηση, "σαλπάραμε" για το Taranto. Η Gallipoli πάντως υπήρξε για μας κάτι περισσότερο από φιλόξενη. Όμορφη πόλη, ρομαντική, ήσυχη, ασφαλής, δωρεάν χώρος στάθμευσης, νερό, τι άλλο να ζητήσει κανείς; Και ήταν θαρρείς, ένα είδος προειδοποίησης όλα αυτά, αφού, ως γνωστόν, την γαλήνη διαδέχεται συνήθως η καταιγίδα. Στο Taranto λίγο έλειψε να τo εμπεδώσουμε αυτό...

Τόσες ημέρες όμως ταξιδεύετε μαζί μου νοερά στην Ιταλία και δεν σας έχω πει τίποτε ακόμη για τα καύσιμα, τους δρόμους, την σήμανση και τα διόδια. Κατ' αρχάς, έστω και αν βρισκόμαστε στον "φτωχό" ιταλικό νότο, πρέπει να σας πω ότι εδώ είναι Ευρώπη! Μπορεί τα ελληνόφωνα χωριά του Salento και το περιβάλλον, γενικώς, να θυμίζουν την ελληνική επαρχία (που λέει ο λόγος), όλα τα άλλα όμως απέχουν παρασάγκας από αυτήν. Οι τιμές των καυσίμων αυξήθηκαν εκείνες τις ημέρες (Χριστούγεννα 2010) και πολύς ντόρος έγινε στα ιταλικά τηλεοπτικά κανάλια. Η τιμή της βενζίνης ανέβηκε στα 1,45 ευρώ το λίτρο, ενώ του πετρελαίου στα 1,35 ευρώ το λίτρο.

Με βαρειά καρδιά αφήσαμε πίσω μας το Castrignano dei Greci, έπρεπε όμως να προωθηθούμε σύντομα στον επόμενο σταθμό μας, ώστε να προλάβουμε να επισκεφτούμε όλα τα ελληνόφωνα χωριά του Salento και να ρίξουμε μια ματιά στο Otranto, την Santa Maria di Leuca, την Gallipoli (Καλλίπολη) και το Taranto, προτού καταλήξουμε και πάλι στο Brindisi για να επιβιβαστούμε στο καράβι που θα μας μετέφερε στην Ελλάδα. Δεν έρχεται άλλωστε κανείς συχνά στην Κάτω Ιταλία και είναι κρίμα να μην επισκεφτεί, για λίγο έστω, τις πόλεις αυτές.