Περιγράφει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Όλο το πρωί έριχνε χιόνι, κάνοντας την Καστοριά να μοιάζει με πόλη που βγήκε από κάποιο παραμύθι. Βγήκαμε βόλτα, ενώ κάθε τόσο τινάζαμε τις χοντρές νιφάδες από τα μπουφάν μας και το διασκεδάζαμε, μέχρι κάποιο σημείο βέβαια. Κάποια στιγμή χωθήκαμε μέσα σε ένα όμορφο καφέ, αλλά όχι για πολύ, αφού ξαφνικά σταμάτησε να χιονίζει ενώ από τη δύση ξεπετάχτηκαν κάποιες ακτίνες ήλιου που δραπέτευαν από τα δεσμά των σύννεφων. Άρπαξα τη φωτογραφική μηχανή και έτρεξα κοντά στην λίμνη να προλάβω να… αιχμαλωτίσω το φώς τους.
Όταν γυρίσαμε στο σημείο που είχαμε αφήσει την τρελοcamperα μισοθαμένη από το χιόνι, είχε ήδη σκοτεινιάσει, ωστόσο, είχα πολύ όρεξη για λουκάνικο, από εκείνα τα απίστευτα που είχα πάρει από τα Καλύβια Πεζούλας (δοκιμασμένα από προηγούμενη εξόρμηση). Χωρίς καθυστέρηση έστησα την ψηστιέρα υγραερίου, ενώ η Χριστίνα έβραζε πατάτες και έκοβε σαλάτα. Εν τω μεταξύ ήρθε και ο φιλαράκος μου ο Βασίλης με ένα μπουκάλι κρασί και σε λίγο γίναμε… ωραίοι.
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια πως έχω "πατήσει πόδι" σε όλα τα νησιά και τις βραχονησίδες του Αιγαίου. Τις ευλογημένες εκείνες εποχές, που είχα δουλειά, αλλά και και χρόνο, και μπορούσα να ικανοποιώ τη δίψα του ρεζερβουάρ και το πάθος μου για ταξίδια, περιπλανιόμουν με φουσκωτά σκάφη από τις εκβολές του Έβρου και την Αλεξανδρούπολη, μέχρι τη Γαύδο, τα Διαπόντια νησιά και την Κάσο. Από τη Τζια και τη Σέριφο, μέχρι το Μαράθι, το Αγαθονήσι, την Τήλο και τους βράχους του Καρπάθιου. Τώρα πια, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Που λέει ο λόγος, δηλαδή, γιατί, ας μην είμαι άδικος, ούτε εκείνα τα ταξίδια θα είχα κάνει αν έμενα το 1978 στην τράπεζα...
ΜΕΡΟΣ Δ΄ (Τελευταίο) - "ΑΓΙΟ" ΟΡΟΣ
Οδοιπορικό στο όρος της οικονομικής ευμάρειας, της υποκρισίας και της υπερβολής.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κρυφή κάμερα : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Μοντάζ - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τελικός προορισμός αυτού του ταξιδιού, που ξεκίνησε απ' τα θερμά λουτρά των Θερμοπυλών και συνεχίστηκε στη μαγευτική Σμαραγδένια Λίμνη και τον επίγειο παράδεισο της Λίμνης Κερκίνη, ήταν το "Αγιο" Όρος. Θα αναρωτιέστε, βέβαια, γιατί βάζω τη λέξη "Άγιο" σε εισαγωγικά. Δεν θα σας πω τώρα. Θα πάρετε την απάντηση στο τέλος αυτού του άρθρου...
Θα μου επιτρέψετε, ωστόσο - άλλο που δεν θέλετε, υποθέτω - να περιγράψω πρώτα την παρθενική μου επίσκεψη στο "Περιβόλι της Παναγιάς", όπως αποκαλείται συνήθως το όρος Άθως της Χαλκιδικής, το καλοκαίρι του 1994. Μια πρώτη επίσκεψη, οι εντυπώσεις της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Powerboat & Rib" την άνοιξη του 1995. Διαβάστε τις...
ΜΕΡΟΣ Γ' : ΣΤΟΝ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΕΡΚΙΝΗ
Κείμενο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος - Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αφήσαμε πίσω μας τη σμαραγδένια λίμνη του Σκρα και, προτού καταλήξουμε στην Ουρανούπολη, πήραμε τους δρόμους σε αναζήτηση ενός άλλου επίγειου παράδεισου, που ακούει στο όνομα λίμνη Κερκίνη. Είχα περάσει από κει παλαιότερα, δεν βρήκα όμως την ευκαιρία να μπω σε βάρκα, κυρίως λόγω της πίεσης του χρόνου, δεδομένου ότι ο προορισμός μας, τότε, ήταν άλλος. "Αφού δεν μπήκες στο βουλιαγμένο δάσος με βάρκα, είναι σαν να μην πήγες στην Κερκίνη", έλεγε συνεχώς ο Μπάμπης. Δεν μπορούσα παρά να του δώσω βάση αυτή τη φορά, γιατί είχα πλέον το παράδειγμα της σμαραγδένια λίμνης...
ΜΕΡΟΣ Β΄ - ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΟΥ ΣΚΡΑ
Κείμενο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος, Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Από την ώρα που αφήσαμε πίσω μας τα ζεστά νερά των Θερμοπυλών, δεν σταμάτησε ο Μπάμπης να μου μιλάει για τη Σμαραγδένια Λίμνη του Σκρα, που έμελλε να είναι ο επόμενος σταθμός της περιπλάνησής μας. Τον παράδεισο μάλλον προσπαθούσε να μου περιγράψει ο φίλος, κι' εγώ βέβαια είχα κάθε λόγο να μην τον πιστεύω. "Μην υπερβάλλεις και με προδιαθέτεις για κάτι τόσο όμορφο και μαγικό γιατί, αν δεν είναι όπως μου την περιγράφεις, θα στα ψάλλω", του είπα, καθώς εκείνος, ως άλλος γερο muppet, χαμογελούσε με νόημα απ' το "θεωρείο" του...
Συνεχίσαμε να κάνουμε "ντρίμπλες" στις μπάρες και καταφέραμε να περάσουμε από όλους τους σταθμούς των διοδίων χωρίς να τα "ακουμπήσουμε" στους μεγαλοεργολάβους. Ας είναι καλά οι παράδρομοι, τους οποίους ο Μπάμπης ακολουθεί πλέον με κλειστά μάτια λόγω των τακτικών επισκέψεών του στη βόρεια Ελλάδα. Μόνο στα διόδια της Λεπτοκαρυάς αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε για να αποφύγουμε να φθάσουμε στον προορισμό μας μέσω... Σκοπίων και Βουλγαρίας! Μεγάλη ήταν βέβαια η ανακούφιση του Μπάμπη ο οποίος χρέωσε την διέλευση στο e pass και δεν χρειάστηκε να καταβάλει το χαράτσι του "ψηλού" στον γκισέ. Στην επιστροφή, ωστόσο, του κόπηκε η χαρά καθώς διαπίστωσε πως η μπάρα του e pass ανοίγει μεν, στη θέα της ηλεκτρονικής κάρτας, χρεώνει όμως το camper σαν... λεωφορείο! "Βρε τους παλιομπίπ, δεν τους βρίσκεις πουθενά! Ρύθμισαν το e pass να μετράει το ύψος!", έλεγε και ξανάλεγε ο Μπάμπης φανερά εκνευρισμένος...