Rib and Sea

Αφού αγοράσαμε ένα λεπτομερή χάρτη της περιοχής του Salento, σαλατικά, φρούτα και ψωμί, επιστρέψαμε στο camper και πήραμε τον δρόμο για τα ελληνόφωνα χωριά της περιοχής, που βρίσκονται όλα νοτίως της πόλης Lecce, στην περιφέρεια ενός νοητού κύκλου η ακτίνα του οποίου δεν είναι μεγαλύτερη από δεκαπέντε χιλιόμετρα. Όσο περισσότερο πλησιάζαμε στον προορισμό μας, τόσο το τοπίο θύμιζε περισσότερο Ελλάδα. Το οδόστρωμα σταμάτησε πια να έχει τις προδιαγραφές ενός αυτοκινητόδρομου, στένεψε και γέμισε μπαλώματα και τρύπες.

Ταξίδευσε, συζήτησε, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε και περιγράφει τις εμπειρίες του, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αφιερώνεται στον 88χρονο "έφηβο" κ. Salvatore Sicuro ή Σωτήρη Σίγουρο, όπως επέμενε να τον αποκαλώ, τον απίστευτο αυτόν ελληνολάτρη Griko που τραγούδησε μαζί μας το "να' τανε το '21" και το πρόσωπό του έλαμπε όποτε μιλούσαμε για Ελλάδα. Να είσαι καλά κ. Σωτήρη, να δίνεις σε όσους Έλληνες επισκέπτονται την Salentina Grecia την ελπίδα πως τίποτε δεν χάθηκε. Να είσαι καλά και να συνεχίσεις να μιλάς την ελληνική γλώσσα όπως δεν καταφέρνουν, δυστυχώς, να την μιλoύν σήμερα στη "μαμά" Ελλάδα πολλοί νεοέλληνες...

Πάει πολύς καιρός από τότε που, για πρώτη φορά, έβαλα στο μυαλό και στα μελλοντικά μου σχέδια να πραγματοποιήσω ένα οδοιπορικό στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας. Στα χωριά των περιοχών του Σαλέντο και της Καλαβρίας. Πολλά είχα διαβάσει στο διαδίκτυο, πολλά βίντεο είχα δει και ακόμη περισσότερα είχα ακούσει για την Μεγάλη αυτή Ελλάδα, την Magna Grecia, που ζει και αναπνέει εδώ και πολλούς αιώνες στην Κάτω Ιταλία, παρά την αδιαφορία και την ανίατη ιστορική αμνησία των Ελλήνων πολιτικών, παρά τον παραγκωνισμό της από τις Ιταλικές κυβερνήσεις και τις περίεργες τακτικές του Παππικού κατεστημένου.

Ένα ταξίδι με camper σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και φυσικής ομορφιάς.

Κείμενο – Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Θα μου επιτρέψουν, ελπίζω, οι αναγνώστες του "Camper Life" να απευθυνθώ, κατ' εξαίρεσιν αυτή τη φορά, στους βορειοευρωπαίους εταίρους μας. Αφ' ενός μεν γιατί το ταξιδιωτικό αυτό έγινε "κατά παραγγελίαν" (πού να βρεθεί τόσο πετρέλαιο, μεσούσης της κρίσης και παρούσης της τρόϊκας, για τέτοιου είδους ξαφνικές και χιλιομετροφάγες εξορμήσεις), αφ' ετέρου γιατί, στην ουσία, ένα τέτοιο πλάνο, με ολίγον από αρχαία απομεινάρια και ολίγον από ήλιο και θάλασσα, απευθύνεται, εκ των πραγμάτων, περισσότερο στους λευκόδερμους κατοίκους του βορρά, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα, είτε για να ροδοκοκκινίσουν, ξαπλωμένοι κάτω απ' τον καυτό Μεσογειακό ήλιο, είτε για να πάρουν σβάρνα τους αρχαιολογικούς χώρους κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι. Αυτοί, άλλωστε, γνωρίζουν πολύ καλύτερα (από μας) τον αρχαίο πολιτισμό και την ιστορία μας...

Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τα Χριστούγεννα του 2011 ήταν πολύ διαφορετικά. Άλλοτε συνηθίζαμε να επιβιβαζόμαστε στην "κλούβα" ή στο αυτοκινούμενο, κατά περίσταση, και να παίρνουμε τους δρόμους, πότε προς βορράν, με τελικό προορισμό τις Πρέσπες ή τα Λουτρά της Αριδαίας, πότε προς νότον, περιπλανώμενοι στα χωριά της ορεινής Αρκαδίας ή της Μεσσηνιακής Μάνης και πότε προς δυσμάς, στους αυτοκινητόδρομους της Ιταλίας, της Αυστρίας ή της Γερμανίας. Τότε όμως δεν είχε εκδηλωθεί ακόμη η οικονομική κρίση ούτε υπήρχε τρόϊκα και Δ.Ν.Τ. Γεμίζαμε λοιπόν το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, γεμίζαμε και τις τσέπες μας, με ό,τι περίσσευε, και όπου μας βγάλει. Το μυαλό θα μας σταματούσε;