Rib and Sea

Γράφει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Η αρχή του χειμώνα στην Ελλάδα είχε πάντα σε μένα μια μαγική επίδραση. Ακόμα και τότε που η θάλασσα είχε την αποκλειστικότητα, μια εβδομάδα στις αρχές του Δεκέμβρη τη φύλαγα για ορεινές εξορμήσεις. Τα χρώματα της φύσης και η μυρουδιά του αέρα αυτή την εποχή είναι στοιχεία που δεν τα βρίσκεις καμιά άλλη εποχή του χρόνου. Τα φύλλα στα δέντρα δεν έχουν πέσει αλλά έχουν πάρει τα πιο όμορφα και περίεργα χρώματα, καταρρίπτοντας κάθε κανόνα αισθητικής χρωματικών συνδυασμών, ακόμα και του πιο έμπειρου μαιτρ των χρωμάτων, ενώ η άχνα που αναβλύζει από το βρεγμένο χώμα, γεμίζει τα ρουθούνια από πρωτόγονες μυρουδιές που είναι ξεχασμένες αλλά τόσο γνώριμες.

Ο Μπάμπης Κωνσταντάτος συνεχίζει την περιπλάνησή του στην ορεινή Ελλάδα και μας στέλνει, καθημερινώς, πληροφορίες για τα ενδιαφέροντα μέρη που επισκέπτεται με την τρελοcamperα του.

Κυριακή πρωί και όλη τη νύχτα ο ήχος της βροχής στη σκεπή της τρελοcamperaς ήταν το καλύτερο νανούρισμα. Ήθελα να βγω βόλτα με το ποδήλατο αλλά η βροχή συνέχιζε αρκετά δυνατή, έτσι πήραμε το δρόμο προς  Νεοχώρι για να απολαύσουμε καφέ κοντά σε τζάκι. Στην είσοδο του χωριού ξεχωρίσαμε ένα πέτρινο κτίσμα που η ταμπέλα έγραφε «ΑΝΕΡΑΔΕΣ». Ανεβήκαμε τα σκαλιά και βρεθήκαμε σε ένα πανέμορφο και φιλόξενο χώρο.

Η οικοδέσποινα, αν και ήταν πρωί, μας κέρασε γλυκό τραχανά πριν τον καφέ, και αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μας συνέβη σήμερα. Καθίσαμε εκεί μέχρι το μεσημέρι και, για να πω την αλήθεια, ζηλέψαμε  εκείνους που κατέβηκαν από τα δωμάτια της μικρής αυτής ξενοδοχειακής μονάδας, που όλα βλέπουν στη λίμνη. Έτσι, για όποιον θέλει να προγραμματίσει μια εκδρομή κατά δω και αποζητά τη  ζεστή φιλοξενία, άριστη περιποίηση και μοναδική θέα, ας σημειώσει: ΑΝΕΡΑΔΕΣ, Νεοχώρι λίμνης Πλαστήρα, τηλ. 24410 93168 και 6977 747166 -  http://www.anerades.gr/

Κείμενο - Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Από το παράθυρο του όμορφου καφέ «Ανεράδες» βλέπαμε τη βροχή να πέφτει πυκνή και σε χοντρές σταγόνες, οι οποίες σιγά-σιγά άρχισαν να παίρνουν σχήμα νιφάδας. «Σήκω να φύγουμε», είπα της Χριστίνας, γιατί σκέφτηκα ότι αν ο δρόμος καλυπτόταν από χιόνι θα ήταν πολύ δύσκολο να κατέβουμε την πολύ απότομη κατηφόρα από το Νεοχώρι μέχρι να βγούμε στον περιφερειακό της λίμνης.

Φύγαμε, άρον-άρον, αλλά άδικα ανησύχησα. Σε λίγο σταμάτησε και η βροχή και η ατμόσφαιρα πήρε μια μαγική καθαρότητα ενώ κάπου-κάπου, πίσω από τα πυκνά σύννεφα, δραπέτευαν κάποιες δυνατές ακτίνες του ήλιου, που έκαναν τα χρώματα της φούξιας και της ώχρας να παίρνουν δραματικούς τόνους.

Ο Μπάμπης Κωνσταντάτος συνεχίζει το ταξίδι του στην ορεινή Ελλάδα και στέλνει τις ανταποκρίσεις του.

Μια ωραία μακαρονάδα, μια καλή ταινία στο video και ο Μορφέας μας έκλεισε  στη μεγάλη ζεστή αγκαλιά του. Δευτέρα πρωί 10 του Δεκέμβρη και ο καιρός κάνει τα δικά του παιχνίδια. Όλη τη νύχτα ρίχνει ένα ψιλόχιονο, που ίσα-ίσα καλύπτει το οδόστρωμα, ενώ  εμένα δεν με ενθουσιάζει καθόλου η ιδέα να βάζω αλυσσίδες. Τέλος πάντων όταν αποφασίσαμε να… ξεμπουκάρουμε κάτω από το πουπουλένιο πάπλωμα και να ανοίξω την πόρτα να βγει έξω ο Boss, που είχε αρχίσει από  ώρα να διαμαρτύρεται κοσμίως, διαπίστωσα ότι τα τερτίπια του καιρού ήταν απλά… τερτίπια. Η θερμοκρασία 1-2 βαθμούς πάνω από το 0 (ούτε λόγος για πάγο στο οδόστρωμα) ενώ στο βάθος του ουρανού φαινόταν να υπάρχει και μια διάθεση να ξεμυτίσει ο ήλιος.