Rib and Sea
Σημείωμα του εκδότη
Καλά μας ταξίδια!
Κάθε πράγμα στον καιρό του, έλεγαν οι παλιοί. Και ήταν οι καιροί που κάναμε ελεύθερο camping, σε κάποια ερημική παραλία, και θεωρούσαμε τους εαυτούς μας τυχερούς και προνομιούχους που είχαμε την δυνατότητα να ζούμε κάθε τόσο κοντά στη Φύση. Πότε μέσα σε ένα αντίσκηνο, πότε μέσα σ’ έναν «ορφανό» υπνόσακκο στην αμμουδιά και, όταν αργότερα τα οικονομικά μας βελτιώθηκαν, άλλοτε μέσα σ’ ένα φουσκωτό σκάφος και άλλοτε σε ένα από εκείνα τα τροχόσπιτα που ρυμουλκούσε πίσω του ασθμαίνοντας το σαραβαλάκι μας.
Και καθώς τα χρόνια πέρασαν και αποσύρθηκαν οι φόροι πολυτελείας και τα τεκμήρια (με αρκετά χρόνια καθυστέρησης), ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε και για αυτοκινούμενα τροχόσπιτα! Ποιος να μας έλεγε, καμμιά δεκαριά χρόνια πριν δηλαδή, ότι θα απολαμβάναμε σήμερα αυτό που ανέκαθεν απολάμβαναν οι δυτικοευρωπαίοι εταίροι μας, οι οποίοι τριγυρνούσαν στις πιο όμορφες γωνιές της χώρας μας, μετακινούμενοι με τέτοια αυτοκινητόσπιτα, ξοδεύοντας μερικά μόνο λίτρα πετρελαίου! Και τους κοιτούσαμε τότε, θυμάμαι, με τόση ζήλια και θαυμασμό, όταν εμείς έπρεπε να μεταφέρουμε όλα εκείνα τα συμπράγκαλα του ελεύθερου camping με μικρά ι.χ. αυτοκίνητα ή φορτηγάκια...
Περί καυτής πατάτας και δημοσιογραφίας.
"Είναι γνωστό ότι όποιος ασχολείται δημοσιογραφικά με τα forums είναι σαν να πιάνει στα χέρια του καυτή πατάτα, γι' αυτό συνήθως η δημοσιογραφία δεν ασχολείται μαζί τους".
Τάδε έφη Σπύρος Πριόβολος στο εισαγωγικό του σχόλιο σε ένα άρθρο που έγραψε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Σκάφος" με θέμα τα τρία fora που δραστηριοποιούνται στον χώρο των φουσκωτών σκαφών και της θάλασσας.
Ας δούμε όμως κατά πόσο ανταποκρίνονται στην αλήθεια όσα ισχυρίζεται ο Σπύρος Πριόβολος στην εισαγωγή του άρθρου του. Δεν θα μπω στην ουσία όσων γράφει για τα διαδικτυακά "καφενεία" των φουσκωτών σκαφών και της θάλασσας γιατί όσα είχα να πω γι' αυτά τα είπα και τα έγραψα όσο ήμουν θαμώνας τους (ας πρόσεχα).
Κατ' αρχάς - είμαι "κολλημένος" σ' αυτό και επιμένω - αν θέλουμε να λέμε πως γνωρίζουμε την ετυμολογία των λέξεων που χρησιμοποιούμε, ο πληθυντικός της λέξης forum είναι fora και όχι forums. Ανάλογη λέξη είναι το datum (δεδομένο) που στον πληθυντικό γίνεται data (δεδομένα) και όχι datums. Πάει αυτό, πάμε παρακάτω.
Πονεμένες ιστορίες εργατοπατέρων και λοιπών συγγενών...
Σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Θέλω ν' αγιάσω ο καϋμένος, αλλά ο διάολος, βλέπετε, δεν μ' αφήνει! Υπακούοντας λοιπόν, για άλλη μία φορά, στην εντολή εκείνης της μάγισσας που, όταν γεννήθηκα, με κτύπησε με το ραβδί της και με καταράστηκε να μιλώ και να μην "ποιώ την νήσσαν" - κοινώς να μην "κάνω την πάπια" - αποφάσισα να σχολιάσω τα δύο τελευταία άρθρα που αναρτήθηκαν στο "Rib and Sea". Αυτό του φίλου μου και συνεργάτη Μπάμπη Κωνσταντάτου, αλλά και την ανοιχτή επιστολή του ΣΕΜΕΞ προς τα μέλη του. Θα μπω λοιπόν στον πειρασμό να προσθέσω κι' εγώ μια "πινελιά" σ' αυτή την πονεμένη ιστορία που ακούει στο όνομα ΣΕΚΑΠΛΑΣ ΠΕΕΥ.
Το δικαιούμαι, άλλωστε, περισσότερο από κάθε άλλον, αφού ασχολούμαι με το φουσκωτό σκάφος και τη θάλασσα πολύ πριν ιδρυθεί ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ, πολύ πριν τα περισσότερα μέλη του αρχίσουν να ασχολούνται με την κατασκευή ή την εμπορία σκαφών αναψυχής. Και δεν έβαλα την "πινελιά" γράφοντας τον επίλογο στο σχόλιο του Μπάμπη, αφ' ενός μεν γιατί δεν ήθελα να τον "καπελλώσω", αφ' ετέρου γιατί ήθελα να "στήσω" τη δική μου στήλη και να το ευχαριστηθώ περισσότερο.
Σας ευχαριστώ για το σερφάρισμα!
Πόσοι "σερφάρουν" ημερησίως στα δύο ενοποιημένα πλέον, διαδικτυακά περιοδικά "Rib and Sea" και "Camper Life"; Είχα ξέρετε κι' εγώ την ίδια απορία, γιατί εδώ και ένα περίπου χρόνο σταμάτησα να μετρώ την αναγνωσιμότητα - ούτως ειπείν τα "κλικ" - γιατί είχαν σταθεροποιηθεί στα 700 περίπου την ημέρα. Σημειωτέον ότι πριν από τέσσερα χρόνια, όταν "έλυσε κάβους" και "σαλπάρισε" το "καραβάκι" του "Rib and Sea", η αναγνωσιμότητα δεν ξεπερνούσε τα 150 "κλικ" ημερησίως. Λίγο αργότερα, όταν αναγκάστηκα να "αποκληρώσω" το υιοθετημένο "Rib and Sea Forum", η αναγνωσιμότητα ανέβηκε κατακόρυφα στα 500-600 "κλικ" την ημέρα για να αναρριχηθεί τον τρίτο χρόνο στα 700.
The game is over. Ας αναζητήσουμε αλλού τα όπλα της αντίστασης.
Κάτι με "έτρωγε" σήμερα, απ' την ώρα που ξύπνησα. Εισαγγελέα δεν είδα, βλέπετε, να δίνει εντολή να συλληφθούν για εσχάτη προδοσία αυτοί που ψήφισαν προχθές την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, για την άνευ όρων παράδοση της δημόσιας περιουσίας στους τοκογλύφους δανειστές http://www.ribandsea.com/waves/868-2013-01-14-13-20-51.html, οπότε λέω στον εαυτό μου : "Δεν πας μέχρι τον Άρειο Πάγο να δοκιμάσεις την τύχη σου; Δεν έχεις τίποτε να χάσεις". Είχα στο μυαλό μου εκείνο τον απίθανο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον Πάνο Ζαβολέα, που είχε, μετά από σχετικό αίτημά μου, βγάλει πριν από 19 χρόνια μια υπόθεση απ' το αρχείο, και νόμιζα πως η ιστορία θα μπορούσε να επαναληφθεί.