Rib and Sea
Σημείωμα του εκδότη
Θα μπορείτε να μας βλέπετε μόνο προεκλογικά!
Αν δεν θυμάστε, θα σας υπενθυμίσω ότι τον Νοέμβριο του 2010 είχα εκφράσει την επιθυμία να συναντήσω τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρ. Παπουτσή, προκειμένου να του θέσω μερικά ερωτήματα σχετικά με θέματα της αρμοδιότητάς του, αλλά οι προσπάθειές μου έπεσαν στο κενό. Μετά μάλιστα από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα, η ιδιαιτέρα τού κ. Υπουργού με πληροφόρησε ότι "ο κ. Παπουτσής δεν δίνει συνεντεύξεις αυτή την εποχή σε κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, προκειμένου να προστατεύσει τους πολίτες"! Έχω μάλλον λάθος όνομα, είπα στην γραμματέα τού κ. Υπουργού, γιατί δεν νομίζω ότι ο κ. Παπουτσής θα ηρνείτο να με συναντήσει εάν με έλεγαν π.χ. Χατζηνικολάου, Τράγκα ή Τριανταφυλλόπουλο. Δεν κατάφερα λοιπόν να συναντήσω τον κ. Παπουτσή, έγραψα όμως, εν θερμώ, ένα μικρό άρθρο, αφ' ενός μεν για να τα έχω καλά με την συνείδησή μου, αφ' ετέρου για να το κοινοποιήσω στον κ. Υπουργό και να του δείξω ότι η εκτίμηση είναι αμοιβαία... http://www.ribandsea.com/editorial/475-2010-12-07-10-11-51.html
Άσπρο και μαύρο...
Ήταν 1η Φεβρουαρίου του 2009, δύο δηλαδή ακριβώς χρόνια πριν, όταν το σκαρί του "Rib and Sea" έπεσε στο νερό και σαλπάρισε, για πρώτη φορά, με προορισμό τον ορίζοντα. Από τότε μεσολάβησαν πολλά, ενώ ο "καπετάνιος" του έζησε και έμαθε ακόμη περισσότερα. "Ναυπηγός" τού "Rib and Sea" ήταν ένας "πρωτόμπαρκος", την εποχή εκείνη, φίλος απ' την Ζάκυνθο, ο Νίκος Κάγκουρας, ο οποίος θέλησε να δώσει υπόσταση στο όνειρό μου να εκδώσω ένα περιοδικό, χωρίς μάλιστα να πάρει την παραμικρή αμοιβή γι' αυτό. Και επειδή δεν υπήρχαν τα χρήματα για την αγορά του χαρτιού, το τυπογραφείο, το ατελιέ και το πρακτορείο διανομής, ήρθε το διαδίκτυο να δώσει την λύση. Έτσι, τα χέρια και το μυαλό του Νίκου έστησαν αυτή την ιστοσελίδα, με την δική μου συμμετοχή να περιορίζεται μόνο στην επιλογή και ονομασία των διαφόρων ενοτήτων της. Ο Νίκος δεν έμεινε όμως εκεί. Φιλοξένησε σε δικό του server το περιοδικό και έγινε ο φύλακας άγγελός του μέχρι που...
Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε γονατιστοί. Ας σηκωθούμε!
Το καζάνι της λαϊκής οργής βράζει, εδώ και αρκετό καιρό, και είναι έτοιμο να εκραγεί. Αυξήσεις στις τιμές αγαθών, υπηρεσιών, διοδίων και καυσίμων, επιβολή έκτακτων φοροεισπρακτικών μέτρων και αυτοπεραίωση στην... αυτοπεραίωση! Μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, απώλεια κεκτημένων ασφαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων, κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, απολύσεις, ανεργία. Μια Κυβέρνηση η οποία άγεται και φέρεται από τις επιταγές της τρόϊκας και τις ορέξεις των αλλοδαπών δανειστών και μεγαλοεργολάβων, ανήμπορη να χαράξει εθνική πολιτική, ανήμπορη, σε λίγο, να προασπίσει ακόμη και τα εδαφικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα, και μια αντιπολίτευση, που προήλθε θαρρείς από παρθενογένεση, να θυμίζει "δάσκαλο που δίδασκε και λόγο δεν εκράτει".
Ας μη μείνουν μόνο ευχές.
Κύλησε κι' αυτός ο χρόνος και πέρασε από μπροστά μας σαν το φυλλαράκι που επιπλέει στα νερά του ποταμού. Ήταν σαν σήμερα, θυμάμαι, πέρυσι, που έγραψα δυο λόγια και πρόσθεσα τη φωτογραφία ενός θεόρατου Άη Βασίλη από άμμο για να μεταφέρω τις ευχές μου στους φίλους, πελάτες και αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Τίποτε δεν άλλαξε προς το καλύτερο, από τότε, και οι ευχές εκείνες μοιάζουν περισσότερο με απλές λέξεις και μικρές προτάσεις, που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο για το τυπικό, ανήμπορες να τα βάλουν με τη βλακεία, την αλαζονεία, την πλεονεξία και την αυτοκαταστροφική μανία των ανθρώπων και να αλλάξουν τις τύχες του κόσμου προς το καλύτερο.
Ο κ. υπουργός δεν μπορεί να σας συναντήσει...
Ελπίζω ότι δεν ξεχάσατε το θέμα με τις γλίστρες και τις μπάρες που τις κρατούν κλειστές στο ευρύ κοινό. Ούτε εγώ το ξέχασα. Γι' αυτό, στις 18 Νοεμβρίου 2010 που ανέβασα στο περιοδικό το τελευταίο σχετικό άρθρο για τη γλίστρα της μαρίνας του Φαληρικού Δέλτα (http://www.ribandsea.com/waves/460-2010-11-18-07-25-25.html), ζήτησα να συναντήσω τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρ. Παπουτσή. Ποιον άλλον δηλαδή, πλέον αρμόδιο του κ. Παπουτσή, έπρεπε να συναντήσω; Δέκα εννέα ημέρες πέρασαν από τότε, αλλά μέχρι χθες δεν είχα πάρει καμμία απάντηση. Τηλεφώνησα λοιπόν και πάλι σήμερα στην ιδιαιτέρα του κ. υπουργού, την κ. Μίχα, η οποία με ενημέρωσε ότι ο κ. Παπουτσής δεν μπορεί, λέει, να με συναντήσει.