Rib and Sea
Αναμνήσεις
Ντρέπομαι...
Θυμάται ο Ιωσήφ Παπαδοπουλος.
Ήταν η τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου του δίσεκτου 2008, αν δεν με απατά η μνήμη μου, όταν αποφάσισα να γράψω ένα σχόλιο και να το στείλω επωνύμως στο πιο δημοφιλές, την εποχή εκείνη, blog της πρωτεύουσας. Το σχόλιό μου εκείνο είχε τίτλο "Ντρέπομαι" και έμοιαζε περισσότερο με κραυγή απόγνωσης παρά με φωνή διαμαρτυρίας ενός αντισυστημικού/αντικαθεστωτικού δημοσιογράφου. Δημιούργησε αρκετά "αντιμάμαλα" και είχε, θυμάμαι, τα περισσότερα σχόλια σε σύγκριση με άλλα άρθρα που είχαν δημοσιευτεί σ' εκείνο το blog.
Διαβάστε όμως εκείνο το σχόλιο και δείτε πώς απάντησα στους διαφόρους ανωνύμους bloggers που βγήκαν να υποβαθμίσουν την σοβαρότητα των καταγγελιών μου και να φιμώσουν, ει δυνατόν, την φωνή μου.
Εθελοντές Φρουροί του Αιγαίου (Ε.Φ.Τ.Α.). Μια πρόταση χωρίς απάντηση.
Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Με τον Χανιώτη φίλο μου Ανδρέα Φουράκη γνωριζόμαστε εδώ και αρκετά χρόνια. Θα έλεγα μάλιστα, λόγω των πολλών κοινών που έχουν οι χαρακτήρες μας, ότι θα μπορούσαμε να είμαστε και αδελφικοί φίλοι από τότε που παίζαμε παιδιά σε κάποια γειτονιά.
Τον Ιανουάριο του 1997 ο Ανδρέας μου τηλεφώνησε για να μου εκμυστηρευτεί την ιδέα του για την δημιουργία μιας εθελοντικής ομάδας κρούσης που θα αποτελείται από κυβερνήτες φουσκωτών σκαφών με σκοπό την προστασία των, ανατολικών κυρίως, νησιών του Αιγαίου. Ενθουσιάστηκα όταν το άκουσα, αφού και στο δικό μου μυαλό στριφογύριζε μια παρόμοια ιδέα, από την εποχή που κατέθεσα μια ανάλογη πρόταση στο τότε Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για την δημιουργία μιας ομάδας εθελοντών ναυαγοσωστών που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Βυθός" : http://www.ribandsea.com/main/index.php/articles/834-2012-12-17-14-18-55
Είπα λοιπόν του Ανδρέα : "Βάλε την ιδέα σου στο χαρτί, θα κάνω κι' εγώ το ίδιο, και στη συνέχεια καταθέτουμε μια συγκεκριμένη πρόταση στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης".
Με τον "Ναυτίλο" στην Πέρδικα (6.1.2005)
Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Απροσδόκητα καλές οι καιρικές συνθήκες εκείνης της ημέρας του Γενάρη, που τα μέλη της "Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος" αποφάσισαν να γιορτάσουν τα Θεοφάνεια και να κόψουν την Πρωτοχρονιάτικη πίτα τους στην Πέρδικα της Αίγινας.
Νωρίς το πρωί της 6ης Ιανουαρίου του 2005 δώδεκα περίπου φουσκωτά σκάφη γλύστρησαν στη ράμπα της Αναβύσσου με επιβαίνοντες μέλη του "Ναυτίλου" και τις οικογένειές τους. Το σκηνικό ήταν απόκοσμο, με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου να ζεσταίνουν τα παγωμένα νερά και την υγρασία να αναδύεται σαν μια περίεργη δέηση στον ουρανό...
Εικόνες που χάθηκαν στον βωμό της προόδου.
Τι είναι αυτό που συνδέει το παρελθόν με το παρόν; Το παλιό με το νέο; Το αναχρονιστικό με το μοντέρνο; Αρκεί μια παλιά φωτογραφία για να φουλάρουν οι μηχανές της μνήμης και να ζωντανέψουν οι παλιές καλές εποχές. Τότε που το "νησάκι", έξω απ' το λιμανάκι της Μπούκας, στην Κάσο, καθόριζε τα όρια της ξηράς με τον υγρό γαλάζιο ορίζοντα. Τώρα, χάθηκε πια και στη θέση του δεσπόζει ένας τεράστιος μώλος και ένα καινούριο λιμάνι που εξυπηρετεί τις συγκοινωνιακές ανάγκες του ακριτικού νησιού. Ποιος μπορεί ωστόσο να πει με σιγουριά αν ο ενταφιασμός του μικρού νησιού για τις ανάγκες κατασκευής του νέου λιμανιού ήταν προτιμότερος σε σχέση με τη νοσταλγική ομορφιά αυτής της φωτογραφίας;
Η πρώτη συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Κάσο (Αύγ. 2003).
Επτά συνολικώς συναυλίες του Μάριου Φραγκούλη πραγματοποιήθηκαν στην ακριτική Κάσο από το 2003 μέχρι και το 2009. Η καλύτερη, κατά την ταπεινή μου άποψη, ήταν η πρώτη. Αυτή δηλαδή που πραγματοποιήθηκε στο γραφικό λιμανάκι της Μπούκας τον Αύγουστο του 2003. Και ηταν η καλύτερη, παρ' όλο που υστέρησε, σε σχέση με τις επόμενες, από πλευράς οργάνωσης και τεχνικής υποστήριξης (φώτα, ηχητικά κ.λπ.). Ήταν η πρώτη, άλλωστε, και τέτοιου είδους ατέλειες και ελλείψεις ήταν δικαιολογημένες. Ο Μάριος είχε μαζί του σ' εκείνη την συναυλία τον Κρητικό τραγουδιστή Ανδρέα Σμυρνάκη, με τον οποίο έκανε ένα εκπληκτικό ντουέτο μετά το 1.05.50'' περίπου του βίντεο που ακολουθεί, ενώ στο πιάνο, όπως πάντα, ήταν ο Θοδωρής Οικονόμου και στην κιθάρα ο Παναγιώτης Μάργαρης.