Τεχνική επιμέλεια : Ευθύμιος Κατσαρός.
Ρεπορτάζ - φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όλοι έχουμε κατά καιρούς προβληματισθεί με τη μειωμένη απόδοση του ψυγείου που διαθέτει το αυτοκινούμενο τροχόσπιτό μας. Μειωμένη απόδοση η οποία παρουσιάζεται, κυρίως, όταν ο επιλογέας είναι στο αέριο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που αστειευόμαστε, πειράζοντας ο ένας τον άλλον, εκθειάζοντας την ψυκτική κανότητα του δικού μας ψυγείου σε σχέση με τη "ντουλάπα" του γείτονα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί τα εξωτερικά τοιχώματα του camper, στο ύψος των εξαερώσεων, μαυρίζουν και η μυρωδιά του αερίου είναι μερικές φορές έντονη; Γιατί υπάρχουν φορές που το ψυγείο μας, όταν καταναλώνει αέριο, δεν αποδίδει και δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια μονωμένη "ντουλάπα";
Ονομάζομαι Αγγελική, ο σύζυγός μου Πάνος, και μένουμε μόνιμα στην Κέρκυρα.
Θα θέλαμε κάποιες πληροφορίες από ανθρώπους με εμπειρία, και όχι από επιχειρήσεις-αντιπροσωπείες, σχετικά με την αγορά αυτοκινούμενου. Κατ' αρχήν, αυτοκινούμενο ή τροχόσπιτο, και γιατί; Και σαν δεύτερο, θα μπορούσα να βάλω κάποια αγγελία ώστε να βρω συνιδιοκτήτη, να μη μπλέξω με μεταχειρισμένα και να μην πληρώσω και μια περιουσία;
Πάνος, Αγγελική.
Απάντηση του "Camper Life".
Αγαπητή Αγγελική,
Θα σου απαντήσω στο βήμα των αναγνωστών, γιατί θεωρώ ότι η ερώτησή σου αποτελεί, κατ' ουσίαν, τμήμα της ύλης αυτού του περιοδικού και θα ενδιαφέρει σίγουρα πολλούς αναγνώστες.
Κύριε Ιωσήφ,
Για τους φίλους σας Πάνο και Ειρήνη, ίσως θα βοηθούσε η δημοσίευση ενός κειμένου που είχα γράψει σε ένα forum (όντας βέβαια κάτοχος αυτοκινούμενου) :
Καλησπέρα σε όλους τους φίλους,
Ο σοφός λαός μας λέει πως αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Παρ' όλα αυτά θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το θέμα το οποίο θα τολμήσω να αναπτύξω σήμερα δεν ανήκει σ' αυτά στα οποία, ελαφρά τη καρδία, μπορεί κανείς να αναφερθεί αν δεν έχει παρελθόν πολλών χιλιομέτρων και ταξιδίων. Γιατί θυμόμαστε βεβαίως όλοι, ως νέοι οδηγοί, ότι ο ενθουσιασμός και η απειρία ήταν οι παράγοντες εκείνοι που δεν άφηναν το πόδι μας απ' το πετάλι του γκαζιού, με συνέπεια να επισκεπτόμαστε συχνότερα το βενζινάδικο και τους... φαναρτζήδες.
Υπεύθυνος τεχνικός : Αλέξανδρος Τριβιζάς.
Επιμέλεια - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα campers και τα τροχόσπιτα, γενικώς, πάσχουν στα σημεία όπου δημιουργούνται ενώσεις στις ξύλινες τραβέρσες του σκελετού ή αφήνονται ανοίγματα στην οροφή, προκειμένου να τοποθετηθούν παράθυρα, καπνοδόχοι κ.λπ. Εκεί ακριβώς μπορεί να γεννηθούν τα μεγαλύτερα και σοβαρότερα προβλήματα, ιδίως μάλιστα στην περίπτωση που ο κάτοχος του camper ή του τροχόσπιτου δεν ακολουθεί τις οδηγίες του κατασκευαστή για τακτικό (τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο) έλεγχο, συντήρηση και στεγανοποίηση του σασσί, αν παραστεί ανάγκη.
Επιμέλεια άρθρου : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Υπεύθυνος τεχνικός : Αλέξανδρος Τριβιζάς.
Φωτογραφίες : Αλέξανδρος Τριβιζάς, Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάτι καλό φαίνεται πως "παίζει" τελευταία στις εγκαταστάσεις της "Camper Club" του Γιώργου Παναγούλια. Και σ' αυτό συντελεί τα μέγιστα, νομίζω, η παρουσία του Αλέξανδρου Τριβιζά, για τον οποίον έχω ήδη αναφερθεί στο άρθρο μου για την στεγανοποίηση του παράθυρου οροφής : http://www.ribandsea.com/main/index.php/campers/texnika-themata/1174-steganopoiisi-parathyrou-orofis-oblo
Ο Αλέξανδρος Τριβιζάς ανήκει στην κατηγορία εκείνη των τεχνικών τους οποίους καλή τύχη ευνόησε να εργαστούν σε χώρα της δυτικής Ευρώπης. Το ευτύχημα, στην περίπτωση του, δεν είναι μόνο ότι εργάστηκε σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα, και μάλιστα στον χώρο της αναβάθμισης των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, αλλά ότι κατάφερε να συνδυάσει τον ευρωπαϊκό τρόπο δουλειάς με το ελληνικό δαιμόνιο και την ικανότητα να συνθέτει, να πατεντάρει, να εφευρίσκει κάθε φορά, τον πιο κατάλληλο τρόπο για να βελτιώσει ή να αναβαθμίσει ένα camper. Έχω βαφτίσει τον χώρο δουλειάς του σε "Κέντρο ελέγχου, συντήρησης, επισκευής και βελτίωσης αυτοκινούμενων τροχόσπιτων" και το όνομα αυτό έδειξε μάλλον να του αρέσει.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα, που απασχολεί όλους τους ιδιοκτήτες αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, είναι τι θα κάνουν αν και όταν (ο μη γένοιτο) το camper τους ακινητοποιηθεί λόγω βλάβης ή τροχαίου ατυχήματος. Και τούτο, γιατί οι μεγάλες διαστάσεις των οχημάτων αυτών είναι η κύρια αιτία που οι περισσότερες από τις εταιρείες οδικής βοήθειας που εδρεύουν στην Ελλάδα αρνούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Και καλά αν το όχημα ακινητοποιηθεί στην Ελλάδα. Αν η βλάβη ή το ατύχημα συμβεί εκτός Ελλάδος και το camper ακινητοποιηθεί π.χ. στην Σουηδία;
Με αφορμή μια πρόσφατη συζήτηση που είχα με ένα φίλο "καμπερίστα" και την πληροφορία πως κάποιοι επιμένουν να οικειοποιούνται την πρωτοβουλία που πήρα την 16η Φεβρουαρίου 2006 εξ αιτίας της οποίας τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα εντάχθηκαν από την "Αττικές Διαδρομές Α.Ε." στην κατηγορία οχημάτων 4, επισυνάπτω τις ακόλουθες δύο επιστολές ώστε να διαλευκανθεί πλήρως η ιστορία και να μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Σημειώνω ότι, μέχρι τότε, οι ιδιοκτήτες των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, προκειμένου να κάνουν χρήση της Αττικής Οδού, κατέβαλλαν 6,50 ευρώ αντί των 2,35 ευρώ (2,80 σήμερα) που καταβάλλαν οι οδηγοί των συμβατικών ι.χ. αυτοκινήτων της κατηγορίας 4.
Την τοποθέτηση έκανε ο Στράτος Μποφίλιος.
Φωτογράφισε και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο ένας από τους δύο μεγάλους πονοκεφάλους των ιδιοκτητών αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, και όχι μόνο, είναι η αυτονομία τους σε ηλεκτρική ενέργεια. Ο άλλος είναι η αυτονομία τους σε γλυκό νερό. Και αν μεν ο πρώτος πονοκέφαλος αντιμετωπίζεται, σχετικώς εύκολα, με ηλεκτρική γεννήτρια ή, εναλλακτικώς, με ζεύγος μπατταριών και τοποθέτηση φωτοβολταϊκού πάνελ στην οροφή του οχήματος, ο δεύτερος είναι μεγαλύτερος, γιατί η τοποθέτηση εφεδρικής δεξαμενής νερού δεν είναι συνήθως εφικτή, είτε γιατί δεν υπάρχει ελεύθερος διαθέσιμος χώρος μέσα στο camper, είτε γιατί το πρόσθετο βάρος μιας δεύτερης δεξαμενής είναι πολλές φορές αποτρεπτικό έως απαγορευτικό.
Αγαπητοί πετρελαιοαυτοκινούμενοι, κάποιες φορές υπάρχουν δυσάρεστα που συμβαίνουν γύρω μας, ή και πολύ κοντά μας, χωρίς να μας αγγίζουν (μέχρι τότε τουλάχιστον), τα οποία, όμως, αν και σχεδόν μας ακουμπάνε, δεν πιστεύουμε ότι θα συμβούν και σε μας τους ίδιους.
Το θέμα της ποιότητας του πετρελαίου είναι κάτι που, δυστυχώς, το γνωρίζουμε όλοι, αλλά μόνο όταν ακούσουμε τον δικό μας κινητήρα να βρυχάται και να παύει να λειτουργεί συνειδητοποιούμε τι σημαίνει βρώμικο καύσιμο. Εγώ, παρότι χρόνια μέσα στα βενζινοκίνητα σκάφη, δεκάδες φορές είχα γίνει μάρτυρας δυσάρεστων καταστάσεων που έζησαν κάποιοι καπεταναίοι από βρώμικο καύσιμο, κυρίως πετρέλαιο, χωρίς, ωστόσο, να έχει συμβεί σε μένα κάποια ακινητοποίηση. Και, ξέρετε, στη θάλασσα τα πράγματα είναι πολύ πιο ζόρικα από όσο στην ξηρά.